Hongarije 2009

 

Zondag 4 oktober

Het is zover, we gaan weer naar Hongarije op vakantie. Waarschijnlijk wordt het ook een werkvakantie, omdat we erop uit zijn om een toekomstige echtgenoot te gaan vinden voor onze Gyula. We willen haar begin 2010 laten dekken. Ons doel is ook de Hongaarse Kuvasz Clubmatch op 10 oktober. We doen daarDe Camper aan mee met onze Egyik en Lumikki. We gaan niet in een rechte lijn naar Hongarije maar we gaan eerst nog bij verschillende vrienden en kennissen op bezoek. De route gaat dan via Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk naar Hongarije. En omdat we niet precies weten waar we op welk moment zijn gaan we dit doen met een camper. Zo heb je altijd je huis bij je en kun je dus over eten en slapen.

 

Maandag 5 oktober

Vandaag gaan we naar Rosemarie de fokker van Lumikki. De bedoeling was om er rond 14.00 uur te zijn, maar doordat we in een kleine file van 16 Km terecht kwamen is dat 18.00 uur geworden. 4 uur in de file File !! is om gek van te worden. 3 rijen dik langzaam rijden en heel veel stilstaan. Er was een tankauto in brand gevlogen en de berging en de opruimacties daarna zorgde voor veel overlast. Er werd ook veel gewaarschuwd op de radio dat je de ramen en ventilatie dicht moest houden.

 

Uiteindelijk zijn er we er toch gekomen, maar wel iets later dus! Rosemarie had ook een nestje puppy’s liggen. Leuke en stevige pups van 6 weken. Wat heerlijk om die puppy’s te knuffelen. In sommige herkenden we zeker onze Lumi.

pup's vom Zollernblick pup's vom Zollernblick pup's vom Zollernblick

Na het eten van een aantal stukken ongelofelijk lekkere kuchen en leuke gesprekken moesten we toch verder. Het was intussen alweer 20.00 uur en stikdonker geworden en we zouden eigenlijk nog richting Zwitserland gaan om daar een camping te zoeken. Na wat gezoek op het internet hebben we een camping gevonden. Alleen kwam er geen reactie op ons telefoontje dat we gedaan hadden. Dan maar rijden en zien wat er gebeurt. Na een rit van 2 uur kwamen we aan bij de Bodensee in Zwitserland. Meerdere campings hebben we gevonden alleen waren deze allemaal dicht. Het was donker, dus dan maar parkeren bij een camping, gordijntjes dicht en slapen. Het grote voordeel van een camper. Omdat het donker is kunnen we niet zien in wat voor een omgeving we staan. Verrassing voor morgen dus!

 

Dinsdag 6 oktober

BodenSeeVanmorgen opgestaan en de omgeving maar eens verkend. We staan bij een camping op de parkeerplaats meteen aan het water. Een prachtig gezicht. De zon schijnt heerlijk. Na een lekkere ochtendwandeling met Egyik en Lumikki besluiten we om maar gelijk door te rijden naar een kuvaszvriendin in Zwitserland. Adres in TomTom ingeven, tolweg vermijden en gaan. Alleen tolweg vermijden betekend dus “geen grote weg”. Even niet bij nagedacht dat we een 7 meter lange camper bij ons hadden. Het werd een tocht over smalle weggetjes en door kleine dorpjes. Een beetje eng, maar wel een geweldig mooie omgeving om te zien. Na nog even snel een plaspauze voor de honden kwamen we bij Suzanne aan. Zij was blij om ons te zien. We hadden haar voor het laatst gezien toen we Lumikki gingen halen, maar ze was vooral ook blij om onze honden te zien. Haar kuvaszreu Maros is nog niet zo lang geleden overleden en nu was het zo stil en schoon (geen witte haren) in huis. Ook hier weer gezelligheid en zelf gebakken Torte (erg lekker). We zwitserlandhadden een bepaalde vertrektijd in gedachten, maar door de gezelligheid werd dat natuurlijk toch weer later. De bedoeling was eigenlijk naar een camping te rijden aan het meer van Geneve en dan de volgende dag op bezoek te gaan bij de zus van onze Himez, Himalaya. Dus snel even een SMS sturen naar de familie om te vragen of dat uitkwam. Geen reactie. Naar mate dat we dichterbij kwamen werden we toch een beetje ongerust. Dan maar even bellen. Blijkt dat ze de SMS niet gehad hebben en ze morgen moeten ze werken. Maar vanavond kon wel! Na overleg besluiten we om meteen naar hen te rijden. We kunnen dan overnachten op de oprit van het huis van de buren. De camper past er net op, stroom aansluiten en klaar.
Ze hebben zelfs op ons gewacht met eten, geweldig toch! De honden Enya en Himalaya begroeten ons met gepaste voorzichtigheid, maar na een paar minuten is het ijs gebroken en wordt er gewoon ontspannen rond gehuppeld. Himalaya ziet er geweldig uit. Ze is nu 15 maanden oud en haar vriendin Enya bijna 8 jaar. Na een kleine avondwandeling met alle honden wordt het tijd om te gaan slapen. Wat gaat de tijd toch snel als je plezier hebt. We nemen afscheid van de kinderen Leonard en Marie-Pauline en hun vader Bjork, omdat we deze morgenvroeg niet meer zien.

 

Woensdag 7 oktober

Als we de ’s morgens om half 8 camper uit komen en rond kijken blijkt pas hoe mooi deze mensen wonen. meer van GeneveHet huis staat op een berghelling en het uitzicht is overweldigend. Je kunt zo over het hele meer van Geneve uitkijken. Heel erg indrukwekkend. We gaan een lekkere ochtend wandeling doen met de 4 honden. De mensen uit de omgeving kijken een beetje vreemd. Twee van die grote witten was al wat maar vier. Oei als ze maar niet blijven.
Na een autorit van ongeveer 10 minuten, het was niet ver, maar wel erg steil kwamen we op een parkeerplaats aan. We hadden niet verwacht dat we nog zoveel hoger konden.  Het was prachtig zonnig weer en die dag zou het zo’n 27 graden worden. Daar was zeker al wat van te Lumikki, Egyik, Enya en Himalayamerken. Je ziet daar van die “Milka-koeien” lopen met die grote bellen om hun hals. Typische Zwitserse traditie, zegt Eva, maar of die koeien daar blij mee zijn. De hele dag dat geluid om je nek!!!
Tijdens het wandelen bleek dat het “alweer” veel later was dan verwacht en de bazin van Himalaya en Enya moest eigenlijk terug naar haar huis omdat ze een afspraak had. Wij gingen nog even verder en zouden dan de beide honden later terug brengen. Ook nu weer dat geweldige uitzicht. Na een klein uurtje waren we weer terug bij de auto. Hier nog even wat gehoorzaamheidsoefeningen doen met Himalaya, fotoos maken en dan de honden terug brengen.

Himalaya Himalaya


Op naar de volgende stop, Paros de broer van Lumikki. Maar de eigenaren kregen we niet te pakken aan de telefoon. Wij hebben natuurlijk vakantie, maar dat heeft niet iedereen. En omdat we niet wisten hoe onze reis vanaf het begin helemaal zou verlopen hebben we geen vaste afspraken gemaakt met onze reisdoelen.
Het gevolg is dat we meteen naar de door ons uitgezochte camping zijn gereden: Gohren Am Bodensee.  Een mooie ruime camping meteen aan het water. Hier hebben we de nacht doorgebracht.

Donderdag 8 oktober

Vandaag zijn we op weg gegaan richting Hongarije. De bedoeling is om op een camping te gaan staan in Jennersdorf in Oostenrijk zo’n 7 km van de Hongaarse grens.
Tijdens de rit beginnen we toch een beetje genoeg te krijgen van de snelweg en we besluiten dan ook om een stuk lekker binnendoor te rijden. We verlaten de snelweg bij Salzburg. Een prachtig stuk natuur met bergen en meren staat ons te wachten. Tijdens het rijden kijken we gelijk uit naar een camping voor de nacht. Echter alle campings die we zien zijn al gesloten, omdat het einde van het seizoen is. Als we om ong. 18.30 uur bij het plaatsje Bad Ischl (Oostenrijk) komen begint het al donker te worden.

Bad IschlBad IschlBad Ischl

In dit leuke stadje vinden een camper overnachtings plaats. We parkeren ons rijdend huis vlak bij een stevig stromend watertje genaamd de “Traun” en gaan wandelend de omgeving verkennen. Dit is echt zo’n plaats waar het in de zomer gonst van de activiteiten. Mooie kerk, leuke huizen en veel winkeltjes.

 

Vrijdag 9 oktober

We gaan weer op weg naar Jennersdorf. Na een rit van ongeveer 5 uur komen we bij de camping aan.
Probleempje. De doorgang naar de camping is maar 3.05 meter hoog en de camper is 3.20 meter hoog. Ook de beheerder is nergens te bekennen. Gelukkig is hulp in de buurt.  Een van de nog weinige gasten weet te vertellen dat er een zij ingang is en dat de beheerder om 17.00 uur weer terug zal zijn. We moesten maar een plaatsje zoeken en dat hebben we dan maar gedaan.
Honden uitlaten, chemisch toilet leegmaken, camper een beetje opruimen en daarna een heerlijk douche en rust. Vanavond is er een gezellige bijeenkomst met een hapje en drankje voor de deelnemers aan de Kuvasz Clubmatch op zaterdag. We gaan vanavond onze vriend René ook treffen. Hij was met zijn hond Djuma, een kleindochter van onze János, naar de wereldshow op 8 oktober in Bratislava. Het resultaat was goed: 4U.  Vandaag zou hij naar nog een show met Djuma in Bratislava gaan.
Het is donker als we op weg gaan naar de feestavond in Rátot. Bij de Hongaarse grens ontmoeten we René. Hij slaapt in een hotel meteen over de grens bij Heiligenkreuz. Hij vertelt ons met veel plezier dat Djuma vandaag beste teef en beste van het ras is geworden op de show. Hij heeft vier honden van een Duitse fokster verslagen. Deze fokster verliet ook nu weer (doet ze wel vaker) het showterrein met stoom uit haar oren.
Samen met René gaan we op weg naar het Castle Hotel in Rátót. Dit is ook alles wat we weten van de plek waar de bijeenkomst is. Als we in Rátót aankomen zien we geen aanwijzingen waar het Castle Hotel zou kunnen zijn. We stellen ons bij dit geheel een mooi kasteel voor. En daar zoeken we dan ook naar. We vinden het niet. Dan maar vragen, maar dat valt niet mee. De mensen spreken geen Engels of Duits. Toch krijgen we een aantal aanwijzingen waar we moeten zijn, maar als we die volgen vinden we niets en komen we weer uit op de weg waar we eerder Rátót binnen kwamen. Terug dan maar. En dan zien we een vrouw lopen waar we opnieuw aan vragen waar het hotel zou kunnen zijn. Het blijkt een van de gasten te zijn en we staan precies daar we de bijeenkomst is. Een huis! In de zaal achter het huis is het doen. Auto’s parkeren en we gaan kijken. In de tuin liggen een aantal kuvaszen aan de lijn, een goed teken. De zaal zit vol, we zijn zo’n beetje de laatste.
Na een aantal toespraken, in het Hongaars natuurlijk, kan het feest beginnen. We begroeten een aantal oude bekenden en maken kennis met andere Kuvasz mensen uit verschillende landen zoals Rusland, Zweden, Duitsland en natuurlijk Hongarije.

RátótRátótRátót

We vragen ons wel een beetje af waar eigenlijk de clubmatch gehouden gaat worden. Er komen 63 kuvaszen en als die allemaal in dit zaaltje moeten!
Een man, deze blijkt later de eigenaar van het Castle Hotel te zijn, verteld ons dat de show niet hier gehouden wordt, maar iets verder in de straat in de tuin van het hotel.
Er wordt ook verteld dat het hotel nog niet klaar is, er wordt hard gewerkt aan een grote renovatie. En of we misschien een kleine rondleiding willen. Natuurlijk willen we dat. Het hotel blijkt een oud slot te zijn wat wordt omgebouwd tot hotel. Geweldig mooie oude elementen zijn bewaard gebleven en aangevuld met moderne aspecten.

Castle Hotel RátótCastle Hotel RátótCastle Hotel Rátót

Een mooi geheel.

Castle Hotel RátótCastle Hotel RátótEigenaars Castle Hotel Rátót

Na deze rondleiding gaan we terug naar het feest en gaan door met het kennis maken met diverse mensen.


Zaterdag 10 oktober

Vandaag is het dan zover, We gaan meedoen aan de clubmatch van de Hongaarse Kuvasz vereniging. We vertrekken op tijd en ontmoeten René weer bij de grens. Samen gaan we naar Rátót. Het regent pijpenstelen! Vandaag geen problemen met het vinden van de juiste plek en omdat we op tijd zijn kunnen we onze wagens mooi op het terrein zelf parkeren.

Clubmatch RátótDe organisatieCastle Hotel Rátót

Het weer werkt nog niet echt mee. Het regent nog steeds maar het wordt lichter. Dan de luifel maar uitzetten, kunnen we toch een beetje droog staan. Tafeltje eronder, koffie en thee erop, zo de gezelligheid is er al. Toevallig is de auto naast ons de auto van Andrea en haar familie. Zij blijkt zowel hongaars als ook Duits te praten en zij heeft belooft alles te vertalen wat er vandaag allemaal gezegd wordt.
Om 10.00 uur zou de show beginnen en het weer begint zowaar ook beter te worden. Als dan de show echt begint is het droog en dat is het hele dag gebleven.
Eerst zouden de reuen en teven tegelijk gekeurd worden maar ineens is dat weer veranderd en worden ze na elkaar gekeurd. De keuringen gaan hier iets anders als  bij ons. Eerst worden alle honden beoordeeld, dan de lunch en daarna worden alle honden geplaatst. En niet alleen de show is anders ook het vervoer van onze geliefde kuvasz is in Hongarije iets anders.

vervoer 1vervoer 2vervoer 3

Onze honden doen het goed. Ze krijgen alle drie een Uitmuntend.
Bij het plaatsen van de honden krijgt de hond van René, Djuma, geen plaatsing. Wat toch een beetje jammer is want we vonden dat ze dat toch wel verdient had gezien de concurrentie. Onze Lumikki krijgt een 3e plaats. Ook bij haar vonden we dat ze meer verdiend had maar ja wij zijn niet de keurmeester.

LumikkiVeteranen Egyik en BalsaminaVermoeiend is het wel:  Fehér Eró Adél

Onze Egyik krijgt de 1e plaats en wordt daarmee beste veteraan teef van de show. Geweldig voor een hond van bijna 11 jaar. We zijn trots op onze oude dame. De keurmeester vertelde dat hij het geweldig vind dat we onze oude honden nog meenemen naar de show en dat ze er nog zo goed uitzien. Egyik wordt 1 omdat ze net iets beter/makkelijker loopt als de concurrentie uit Zweden. Voor ons dus een geslaagde dag. Ook was het heel prettig om te merken dat de Hongaren de club een warm hart toe dragen. Voor de deelnemers was goed gezorgd. We konden ’s middags een lekkere lunch gebruiken en na afloop van de show stond er een warme maaltijd klaar. Ook kregen de 1ste geplaatste honden een mooie kan van keramiek. Een keramiek rond plaatje met een Kuvaszkop erop was een aandenken voor iedereen die deelgenomen heeft aan de clubmatch.
Tijdens de show was er een professionele fotograaf die foto's maakte van alle honden. Je moest je dan bij haar melden en vertellen welke hond het was zodat de juiste gegevens bij de foto's geplaatst konden in het jaarboek van de vereniging. Ook hier kregen onze honden vele goedkeurende blikken. Ze waren de enigste die helemaal los netjes bleven staan.

Észbontó DjumaPoronty (Lumikki) vom ZollernblickBarátságos Bolyhos Egyik

Maar we kwamen niet alleen voor de show. We willen ook de reuen uit Hongarije eens bekijken. We zijn tenslotte ook op zoek naar een goede dekreu die wij kunnen en willen gebruiken.
Na de show zijn we samen met Rene nog een drankje gaan drinken in de caravan van Patric en Mikael. gewoon gezelligTwee mannen uit Zweden die 2 kuvaszen bij zich hebben. Een open klas teef en de andere veteraan teef.
Tijdens deze afterparty besluiten zij dat ze meegaan naar de camping in Jennersdorf.
Daar gaat het feestje gewoon door. Omdat in de (gigantische) caravan van Patric en Mikael veel meer ruimte is als in onze camper wordt besloten om daar de tafel te gaan dekken om samen een hapje te eten. Samen zorgen we voor de ingrediënten, Rene de frisdrank, Patric en Mikael de broodjes en de kaasjes en wij brengen de soep en de worstjes mee. Het wordt een heel gezellige avond.

 

Zondag 11 oktober

Vandaag gaan we naar Oroszlany. Een plaatsje in de buurt van Budapest. Hier woont Juhász József, de voorzitter van de Hongaarse club. Hij heeft ons uitgenodigd om in zijn huis een lunch te gebruiken en daarna zijn 7 kuvaszen te gaan bekijken.

Herend porseleinHerend porseleinHerend porselein

Tijdens de rit naar hem toe komen we voorbij de Herend fabriek. Dit is een zeer bekend Hongaars porselein merk.

Herend porselein: de Kuvasz

Van dit merk zijn ook enkele kuvasz beeldjes gemaakt. Even stoppen voor een bezoekje is dan ook gewenst.
Zijn zoon is ook aanwezig en kan het nodige voor ons vertalen. Hongaars is echt een moeilijke taal en we zijn hem dan ook erg dankbaar. In tegenstelling tot ons houden de Hongaren hun kuvaszen nooit in huis. Zo ook hier. We moeten zelfs een klein stukje met de auto. Op een afgesloten terrein lopen zijn 7 kuvaszen rond. In feite heeft hij er 9. Thuis zat, in de tuin, nog een teef die net een nestje heeft gehad en hij heeft ook nog een reu die ergens anders woont. De honden die wij zien zijn erg vriendelijk. Je zou niet zeggen dat dit echte waakhonden zijn.

Kuvasz van Juhász Józsefvrij vertaald: Opgepast! WaakhondenKuvasz van Juhász József

Maar als je op het terrein komt als de baas er niet bij is veranderd er een hele hoop, dan komt het waak instinct boven. De zoon moest op tijd op het station zijn en daardoor kan het bezoek niet al te lang duren. Na ongeveer 45 minuten is het zover, we gaan verder richting Szolnok. Hier gaan we overnachten in het vakantiehuis van vrienden van ons. We hebben geen idee wat we ons er bij voor moeten stellen en dus zijn we erg benieuwd. Maar we zijn er nog niet. Als we heel dicht in de buurt zijn de plaats waar we moeten zijn gaat het mis. Het is intussen ook al weer donker geworden. Meneer TomTom stuurt ons een straat in die opgebroken is. Omdat er geen, voor ons zichtbare, omleiding is besluiten we om er toch in te rijden. We kunnen er met de camper net door en als daarna de straat weer gewoon wordt zijn we blij. Te vroeg gejuicht. De volgende weg is ook afgesloten, we zijn denk ik nog 10 Km van ons doel. Omdat er maar een kant van de weg is afgesloten rijden we er toch in met de gedachte dat ze ook maar een kant open gebroken hebben. En zo lijkt het ook te zijn. Het wordt donkerder, er is geen straat verlichting. In de verte zien we licht en als we er bij zijn blijkt het een woonhuis te zijn. We gaan door. Intussen is het pikdonker geworden en het einde van de opgebroken weg lijkt niet in zicht. We rijden rustig verder. En weer zien we licht in de verte. Dit moet toch het volgende dorp zijn denken we maar helaas. Als we dichterbij komen blijk het een wals te zijn. We zagen de reflectie van onze lampen. Het was zo’n grote die ze gebruiken bij de wegenbouw. De weg is verspert. Op het asfalt staat de wals daarnaast een opengebroken weg waar je gewoon niet over kunt rijden. Ik ben nog gaan kijken voorbij de wals of het daar misschien ophoud maar nee de weg werkzaamheden gaan gewoon door. Er zit niets anders op dan om te keren. Niet eenvoudig met een camper van 7 meter terwijl er maar een halve weg is. Gelukkig voor ons was er een stuk harde ondergrond maar we gebruik van kunnen maken en terug gaan we weer. Meneer TomTom blijft maar zeuren dat we moeten omkeren maarja die wals gaat niet opzij dus negeren we dat commentaar maar. Terug op het begin punt kiezen we een willekeurige andere richting in de hoop dat meneer TT de route weer oppakt. Geen succes. Opeens komt er uit een zijstraat een auto, een politieauto notabene. Die kan ons helpen dus ik begin meteen te seinen maar de auto rijdt door. Wij in de achtervolging. Een heel apart gevoel een politieauto proberen tot stilstand te brengen, maar na meerdere signalen met het groot licht, ze moesten ook wel blind zijn als ze dat niet merkten, stopte de auto. Gelukkig voor mij begreep de agent een klein beetje engels en werden we in de goede richting gestuurd. Uiteindelijk zijn we er toch gekomen maar wel flink veel later als gepland.
Het vakantiehuisje blijkt een heuse bungalow te zijn met alles er op en eraan, geweldig. Uitladen en slapen.

 

Maandag 12 oktober

We hebben heerlijk geslapen en gaan genieten van een uitgebreid ontbijt. We kunnen het huis en de omgeving nu bij daglicht bekijken. Het is ruime bungalow waar je makkelijk met 4 personen in kunt verblijven. Alles is aanwezig en het ziet er allemaal heel mooi en netjes uit. We voelen ons hier meteen thuis.
We gaan vanmiddag in Szolnok een reu bekijken maar eerst genieten van de rust en ruimte.
De reu zit bij jonge mensen.

Edeleny kerti Csikos (bala)Edeleny kerti Csikos (bala)

We worden gastvrij ontvangen door zowel de mensen als ook door de hond. Het is een mooie stevige jongen met een goed karakter.
Na dit bezoek gaan we nog even, na ja even, meer dan 1 uur winkelen in de Tesco.
Een hele grote winkel waar je alles kunt kopen en 24 uur geopend.

 

Dinsdag 13 oktober

Vandaag gaan we naar Békéscsaba, naar Kovács Imre en zijn familie. Drie jaar geleden zijn we ook op bezoek geweest bij deze hartverwarmende familie. We hebben toen onze Fényes laten dekken door de reu Vezèr. Helaas zijn hier geen puppy’s uitgekomen. Ook ontmoeten we hier Andrea en haar familie weer. Samen gaan we naar het naburig gelegen dorp Békés. Hier zit een broer van de hond van Andrea en die wilden we ook graag eens zien.
Na dit bezoekje moesten we nog even mee naar het huis van Imre voor een kleine avond maaltijd. We waren hier 3 jaar geleden ook geweest om onze Fenyes te laten dekken. En ook nu weer die geweldige vriendelijkheid en gastvrijheid. Andrea en haar familie moesten naar huis dus moesten we het zelf zien te redden met de taal. Zij spreken namelijk maar heel weinig anders dan hongaars. Maar met behulp van diverse woordenboeken, gebaren en het nodige tekenwerk is alles toch goed gegaan.
Imre weet nog een reu te zitten die we eigenlijk ook nog zouden moeten zien maar morgen is het woensdag en zouden we weer naar huis gaan. Na overleg besluiten we om, als het kan, morgenvroeg een klein stukje om te rijden en deze reu toch even te gaan bekijken. Imre belt en de afspraak is gemaakt.
Na een gezellige avond nemen we afscheid van Imre en zijn familie.

 

Woensdag 14 oktober

Helaas, we gaan naar huis. Maar eerst rijden we naar de plaats Jásberény. Hier is de Jaszszepe kennel Jaszszepe kennelgevestigd. We gaan op bezoek bij de zoon omdat daar de reu zit die we willen zien. Ondanks dat Horváth Jr. ons nog nooit heeft gezien worden we gastvrij ontvangen. Na het bekijken van zijn reu, twee teven en de nodige papieren worden we uitgenodigd om ook een kijkje te nemen bij de vader. Jaszszepe kennelDeze heeft ook 2 kuvaszen en woont niet ver van zijn huis. Ook hier weer worden we gastvrij ontvangen met frisdrank en chocoladekoekjes.
Ondanks de taalbarrière komen we heel wat te weten over deze en ook andere honden van deze kennel. Het is zo gezellig dat we bijna de tijd vergeten. We moeten nog een heel eind en dus .. afscheid nemen.
We gaan op weg naar huis. Omdat dit bezoek toch weer veel langer heeft geduurd als dat we gedacht hebben komen we niet zover. Even voorbij Wenen besluiten we te stoppen en de nacht door te brengen op een goed verlichte Raststätte.

 

Donderdag 15 oktober

We worden ’s nacht wakker van het schommelen van de camper. De wind heeft flink in sterkte toegenomen en er raast een storm over ons heen. We besluiten verder te rijden. Dus pantoffels aan en achter het stuur. Zo makkelijk is dit met een camper. De honden hoeven op dit tijdstip toch nog niet uitgelaten te worden. Op de radio wordt gesproken over sneeuw die gevallen zou zijn in de regio Wenen. Maar wij hebben niets gezien, misschien een klein verdwaalt vlokje maar dat was dan ook alles.
Omdat het toch weer laat wordt besluiten we om gelijk maar Fenyes op te halen bij (schoon)moeder. We hebben Fényes, János, Himez en onze kat Bailey natuurlijk gemist. Maar deze hadden allemaal een zeer goed vakantieadres. We zijn deze oppassers dan ook erg dankbaar.

 

Vrijdag 16 oktober

Vandaag is het poetsdag. De camper moet uitgeladen worden en het vuil van de afgelopen dagen eraf gewassen worden.
Aan het eind van de middag gaan we hem terug brengen en daarmee is de vakantie ten einde.
Het was weer een hele ervaring en zeker voor herhaling vatbaar. Nu maar eens even alles gaan laten bezinken en debatteren welke reu de toekomstige echtgenoot voor onze Gyula zal worden.