Ons Verhaal Sinds 1983 hebben wij honden, uiteraard Kuvaszen. Wij woonden in Geldrop en vanwege ons enthousiasme voor de Kuvasz zijn wij sinds 1988 gaan fokken. In 2000 vonden wij de ruimte die wij hadden voor onze honden en nestjes te krap. Zowel in huis als buiten, in de tuin. In Lommel in Belgie vonden wij een goed alternatief voor ons rijtjeshuis in Geldrop. Hier voelen wij ons sindsdien samen met onze honden prima thuis. Hoe de Kuvasz in ons leven kwam. Toen wij gingen samenwonen moest er ook een hond komen. Een konijn hadden we al. We zijn niet over één nacht ijs gegaan en hebben eerst flink veel boeken doorgesnuffeld om uit te vinden wat ons nou een leuke hond leek. Er was eigenlijk maar één echte voorkeur: hij moest groot zijn. Meerdere rassen kwamen op onze lijst. De Pyreneese berghond, de New-Foundlander en ook de Kuvasz. We zijn toen bij diverse kennels wezen kijken. Zo ook bij een Kuvasz kennel. Wij hadden eerst contact gehad met de toenmalige Kuvasz vereniging en van hun het adres van deze Kuvasz-kennel gekregen. Eerste kennismaking Het bezoek verliep toch iets anders als wij er van verwacht en gehoopt hadden. We werden er zeer vriendelijk ontvangen, niet door de honden maar de mensen zelf. We hebben er toch zeker een uur of twee gezeten en al die tijd geen hond gezien. Dit was ook wat men ons toen vertelde over de Kuvasz, een zeer zelfstandige hond die zeker geen schoothond was. Hij komt waarneer het hem uitkomt en doet zo'n beetje wat hij zelf wil. Op de terugreis in de auto nog eens flink nagepraat over onze ervaring. Uitslag: dit was toch niet de hond die wij in gedachten hadden! Maar nog geen dag later: telefoon. De Kuvasz vereniging. Of we nog geïntereseerd waren in een adres waar een Kuvasz zit. Nou ja, dachten we, laten we het toch nog maar eens proberen. Tweede kennismaking Bij de familie Eijkemans in Eindhoven werden wij ook weer zeer vriendelijk ontvangen. Echter nu niet alleen door de mensen maar ook door een prachtige Kuvasz teef met haar toen vier maanden oude pup. En deze waren de hele tijd niet bij ons weg te slaan. Spelen, aaien, kroelen, op schoot zitten en ga zo maar door. Dit was 't helemaal. Dit was precies wat wij in gedachten hadden. Na lang praten is besloten dat wij Cserka, want zo heette de pup, mochten kopen. En daar hebben we nooit spijt van gehad. Anderhalf jaar daarna kwam Bjanko vom Wörfengrund erbij. Hij ontpopte zich als een flinke reu, groot en imposant maar met een gouden hart. Een jaar later kregen wij er, door omstandigheden, een teef bij: Cindi vom Wörfengrund. Ook zij was een zeer fijne hond. Fokken En toen ontstond het idee om eens een nestje te gaan fokken. Er werd over vanalles nagedacht: hoe ga je te werk, wat moet je allemaal doen of juist niet doen en ook over een kennelnaam. Het is uiteindelijk "Barátságos Bolyhos" geworden. In het hongaars betekent Barátságos vriendelijk, vriendschappelijk en Bolyhos wollig. Cindi werd de stammoeder van onze kennel. Ons doel bij het fokken is om gezonde en fijne gezinshonden te fokken, maar wel met het typische Kuvaszkarakter. Dit doen wij door, met kritische blik, te zoeken naar een reu die in alle opzichten past bij onze teef. Wij kijken vooral naar karakter en gezondheid van de honden, maar ook naar het karakter van de eventuele nieuwe eigenaren. Deze moeten een flinke dosis geduld hebben om met een Kuvasz te kunnen omgaan. Onze pups worden daarom ook altijd in huiselijke kring geboren en grootgebracht. We zijn inmiddels een flink aantal jaren verder en hebben al een aantal nestjes gefokt. Op elk nest zijn wij even trots.