Nest 2005

Geboren: 4 maart 2005
1 reu
Moeder: Barátságos Bolyhos Esisziktanya (HD Tc)
Vader: Magasztos Ischa (HD A)
stamboom

Namen: (jaarletter E)
Reu: Egyermek (snowy)

Klik op de kleine foto’s voor een vergroting.
Klik op de vergroting om de startfoto terug te zien.

 










DAGBOEK

28 december 2004
Bárátsagos Bolyhos Esisziktanya is gedekt door de reu Magasztos Ischa. Nu maar afwachten tot de echo.

25 januari 2005
Esisz is nu 4 weken drachtig. Op de echo is een klein wormpje te zien. Dit moet dan een kuvaszpuppy worden. Het lijkt er nu nog niet op.

15 februari
Esisz is nu 7 weken drachtig. Hoewel de echo geen groot aantal pups aangaf, is het nu duidelijk te zien dat zij drachtig is. De spenen zwellen op en de middagwandelingen wil zij al liever overslaan. Vooral omdat het nu buiten koud en regenachtig is heeft zij geen zin om naar buiten te gaan. Langzaam aan gaan we het kraampakket van de zolder halen. En de werpkist in de kamer zetten, zodat ze kan wennen aan haar toekomstige verblijf.

28 februari 2005
Het wordt nu echt spannend. We zijn er allemaal klaar voor. Morgen, 1 maart, is het 63 dagen geleden dat Esisz gedekt is. Dus kunnen de pups rond deze tijd zich aankondigen. Maar Esisz geeft nog geen teken van een naderende bevalling. De werpkist staat al een tijd in een rustige ruimte. Ook de warmtelamp hangt al klaar.

Esisz heeft niet zoveel zin meer in het wandelen en wil liever slapen of graven in haar bench. Ze is duidelijk feller geworden tegen haar roedelgenoot Fiera. Deze mag niet veel meer en moet eigenlijk maar uit haar buurt blijven.
Fiera snapt er niets van en wil natuurlijk ook aandacht hebben. Maar dat komt allemaal wel goed. Er wordt wat langer met Fiera gewandeld, zodat zij niets te kort komt.
Esisz ziet er goed dik en rond uit (zie foto) en ook komt er al genoeg melk uit haar tepels. Deze zijn erg actief al, dus daar zal het de pups niet aan ontbreken.
Wat duurt wachten lang ....

1 maart 2005
Vandaag is het de 63ste dag na de dekking. Eigenlijk verwachten we de pups nu. Maar ja, de natuur laat zich niet dwingen. Esisz is wat onrustig, maar verder laat ze het over zich heen komen. Ze vindt het heerlijk in haar werpkist.

4 maart 2005
Om 9 uur ’s morgens ging Gertjan met Esisz wandelen. Na verschillende keren een "poephouding" aangenomen te hebben, vertrouwde Gertjan het niet en ging snel naar huis. Op weg naar huis verloor zij ook vruchtwater, dus "het" is begonnen. We vinden het allemaal erg spannend. Je weet nooit hoe het allemaal gaat gebeuren. Ja, het komt uit hetzelfde gaatje, zeg ik altijd, maar elke bevalling is weer een uniek gebeuren.

Inmiddels heb ik al zo'n 26 bevallingen meegemaakt. Zelf hebben wij 6 nestjes gehad. Dus 6 bevallingen. Allemaal even prachtig en bijzonder. Hoe elke moeder reageert is verschillend. Hoe lang zo’n bevalling duurt ook. Ik wordt ook vaak ingeschakeld als vroedvrouw bij een eerste bevalling. Zo heb ik ze meegemaakt van grote en kleine rassen. Altijd is het weer spannend.

Maar goed. Esisz heeft onzettend haar best gedaan en had krachtige weeën. Je ging er zelf van meedoen. Doordat de pup drie dagen langer dan normaal heeft gezeten, verwachtten wij al een hoger geboortegewicht. Maar toen die kleine reu geboren werd, schrokken we wel even. Je zag dat hij al erg groot was. Normaal is het geboortegewicht 400 tot 500 gram. Na de geboorte van deze pup werd Esisz veel rustiger. Je merkte eigenlijk dat ze klaar was. Ook de dierenarts (die Esisz in verband met de moederlijke beschermingsdrang bijna kon opeten) voelde geen pup meer zitten. Na een aantal uren nadat deze pup geboren was, hebben we heerlijk beschuit met muisjes gegeten, want elke geboorte is een feestje. De superpup, welke nu als koosnaampje Buffel heeft, weegt 730 gram. Hij ziet er prachtig wit uit en zijn vachtje heeft allemaal wafeltjes.

We zijn er allemaal heel blij mee. Inderdaad één pup is anders dan meerdere, maar beter één dan géén zeggen wij. U kunt zich voorstellen dat het Buffel nu aan niets meer gaat ontbreken. En we moeten oppassen dat hij niet "doodgeknuffeld" wordt door iedereen.

5 maart 2005
Buffeltje (het koosnaampje voor ons reutje) heeft een goede nacht achter de rug. Hij slaapt en drinkt en drinkt en slaapt. Hij had snel in de gaten waar hij de melk moest halen en dronk meteen krachtig aan de tepels van Esisz. Na het drinken zoekt hij een plaatsje bij de poten van Esisz en valt dan in slaap met zijn kopje dat over de poot heen hangt.
Voor Esisz is het een vermoeiende dag en nacht geweest. Aan slapen komt ze niet veel toe ook omdat ze aan Buffeltje moet wennen. Toch zie je al goed dat ze rekening houdt met haar pup: ze gaat steeds voorzichtig liggen en houdt goed in de gaten waar hij is. Voorlopig houden we moeder en kind goed in de gaten d.w.z. dat we er bijna 24 uur per dag bij zijn. Esisz vindt dit ook prettig. Ze heeft nog behoefte aan steun en die wil ik haar graag geven.

6 maart 2005
Met moeder en kind gaat het prima. Buffeltje is overwegend zeer tevreden en piept alleen hevig als Esisz even weg is. Esisz wil eigenlijk ook niet uit de baarbak maar ja zo af en toe moet er toch even kort gewandeld worden.
De verzorging van Esisz bestaat uit het goed in de gaten houden van de tepels. Deze mogen niet gaan ontsteken. Ze heeft maar ÈÈn pup en wel 12 tepels die niet allemaal in gebruik zijn. Buffeltje heeft niet genoeg aan twee spenen en gebruikt er iedere keer zoín vier op een rij. Hij komt dus zeker niks te kort.
Vandaag is het restant navelstrengetje eraf gevallen.

7 maart 2005
Esisz heeft vandaag een slaapdag gehad. Dat was ook echt nodig want na al die inspanningen van de afgelopen dagen was ze onvoldoende aan slapen toe gekomen. Nou ik hoop echt dat ze er een beetje van opknapt.
Met ons reutje gaat het prima. Het lijkt of de nageltjes en lipjes al iets aan het verkleuren zijn. Hij drinkt steeds krachtiger en zijn lijfje ziet er lekker rond uit. Hij wringt zich iedere keer als een molletje naar de tepels van Esisz toe en doet dit met veel overtuiging.
De nachten gaan steeds beter. Misschien moeten we maar eens erbij gaan slapen i.p.v. de hele nacht opblijven.

8 maart 2005
Buffeltje wordt ieder dag gewogen. Vandaag was zijn gewicht 760 gram. Na de geboorte is hij eerst wat afgevallen maar dat zit er nu weer goed aan. Dat zie je ook aan hem: als ik de eerste fotoís vergelijk met hoe hij er nu uitziet is dat een wereld van verschil: dik rond buikje en volle billetjes. Hij doet zijn naam echt eer aan!
De lipjes, voetzooltjes en neusje zijn nu aan het verkleuren.
Onze andere teef Fiera komt steeds voorzichtig een kijkje om de hoek nemen. Ze is razend nieuwsgierig naar wat er zich allemaal in de bijkeuken afspeelt maar heeft tegelijkertijd een heilig ontzag voor Esisz. Aangezien de persoonlijke zone van Esisz enorm is uitgebreid, blijft Fiera op respectabele afstand van Esisz.

9 maart 2005
Buffeltje is sinds gisteren weer 90 gram aangekomen. Het gaat heel erg goed met hem en we gaan er steeds meer van genieten. Hij ziet er prachtig uit en voor ons is hij de knapste pup. Maar ja als surrogaat ouders ben je natuurlijk niet objectief.
Esisz komt steeds meer uit de baarbak naar de huiskamer. Ze is wel meer waaks dan anders en houdt de omgeving nauwgezet in de gaten. Stel je voor dat iemand haar puppy iets aan zou willen doen! Daar hoef ik niet bang voor te zijn.
Vandaag heeft ze Buffeltje voor het eerst gecorrigeerd. Na het wandelen wil ze graag enige privacy om zich te wassen maar Buffeltje kan geen 10 minuten zonder zijn moeder en valt meteen de melkfabriek aan wanneer Esisz terug is. Dat vond ze toch al te gortig en heeft hem dat ook duidelijk gemaakt. Of de boodschap is overgekomen dat zal de tijd leren. Voorlopig lijkt ons Buffeltje een beetje hardleers. Hij is zeer vasthoudend en ondernemend en laat zich niet zo maar uit het veld slaan. Zijn dit niet de karaktereigenschappen van een kuvasz...?

11 t/m 18 maart (de tweede levensweek van Buffeltje).
Buffeltje is de afgelopen week hard gegroeid, hij weegt na twee weken al 1930 gram. De afgelopen week is er van alles aan zijn lijfje veranderd. Op de eerste plaats zijn zijn oogjes open gegaan en kijkt hij nu fier de wereld in. Het staan op zijn eigen beentjes lukt hem ook al aardig. Hij waggelt parmantig door de baarbak en heeft daar gelukkig ook alle ruimte. Af en toe leggen we hem op een grote deken in de huiskamer. Daar moest hij ook weer aan wennen maar inmiddels is de huiskamer al meer vertrouwd voor hem.
Ontwormen is een fluitje van een cent geweest. Waar ik op de verschillende video-opnamen had gezien dat het één grote kliederboel werd, heeft Buffeltje de pasta keurig doorgeslikt. Ik ben benieuwd of dit de volgende keer ook zo vlekkeloos verloopt.
Knuffelen doen we eigenlijk het liefst. Zo’n puppy is ook maar zo kort zo klein dat je eigenlijk ieder moment van de dag hem wel in je armen wil houden.Maar daar heeft dit meneertje niet altijd zin in. Hij begint te piepen en dan komt Esisz aangerend en eist Buffeltje op. Dit doet ze door net zo lang met haar neus tegen je arm te duwen (steeds harder en harder) dat je Buffeltje uiteindelijk maar weer aan de moeder teruggeeft. Buffeltje wordt een ondernemend baasje: hij klimt over zijn moeder, hangt in haar oor, likt aan haar mond en wandelt over haar lijf. Esisz vindt alles prima: Buffeltje en Esisz zijn samen echt een twee-eenheid. Daar komt niks tussen.

Onze andere teef went steeds meer aan de kleine pup. Maar ook daar bepaalt Esisz steeds wat toelaatbaar is. Gedecideerd maakt ze aan Fiera duidelijk wat de grenzen zijn en hoever ze Buffeltje mag benaderen. Hondentaal is in dit geval ook weer zeer duidelijk. Fiera maakt het allemaal niet zo veel uit. Ze krijgt nu ’s middags alle aandacht van het vrouwtje omdat we steeds zonder Esisz gaan wandelen of fietsen. En dat is ook weer prettig!

Al met al is de tweede week goed verlopen. Esisz is een goede moeder, Buffeltje is een heel stoer hondje en Fiera is al lang blij dat ze niet meer de laatste in de rang is. En als het met de dieren goed gaat, gaat het met ons ook goed!

19 maart tot 1 april (derde en vierde week).
Met Snowy gaat het prima en als het zo blijft gaan is het alleen maar genieten. Snowy is inmiddels gaan horen. In de derde week merkten wij dat hij op geluidjes ging reageren. Grappig daarbij is te zien hoe hij met zijn oortjes speelt. Snowy maakt ook steeds meer geluid en dat is zo komisch om te horen. Hij blaft een beetje en het lijkt wel iedere keer of dat geluid hem verbaast.
Geluid maakt hij nu vooral als hij uit de baarbak wil, hij kan al echt huilen en janken! Ook heeft hij zijn eerste tandjes gekregen. Deze zijn goed gegroeid en erg scherp. Hij gebruikt zijn tandjes en mondje om op van alles en nog wat te kauwen. De poten, oren en staart van zijn moeder zijn daarbij veruit favoriet. Ook Fiera, onze andere teef is een dankbaar bijtoffer. Gelukkig staan beide honden het nog goed toe. Het is ¸berhaupt leuk om te zien hoe de drie honden met elkaar spelen.
Fiera vindt Snowy erg leuk als speelkameraadje en loopt enthousiast naar het speelkleed als Snowy uit de baarbak komt. Echter Esisz (de moeder) bepaalt steeds wat is toegestaan: óf Fiera met Snowy mag spelen hangt af van het humeur van Esisz. Maar als ze er mee mag spelen dan is het ook echt dikke pret! Het is ontzettend leuk om dat roedelgedrag te zien en de taal tussen de honden te lezen. Die hondentaal is zo duidelijk en gelukkig begrijpt Fiera heel goed hoe de vlag er voor staat. Nou ja haar tijd komt nog wel als Snowy wat groter is en Esisz de banden met haar puppykind wat losser laat.

Snowy is steeds meer wakker en gaandeweg de afgelopen twee weken laat hij steeds duidelijker merken dat hij uitgekeken is op de baarbak. Hij is stoer en wil de wijde wereld in. Als hij uit de baarbak komt, dan gaat hij de kamer verkennen. Het tempo waarmee hij dat doet ligt steeds hoger: hij racet door de kamer en geniet van zijn vrijheid. Als hij dat gedaan heeft gaat hij kijken met wie hij kan spelen. Onze zoon Willard is ook favoriet voor Snowy. Hij laat echt blijken dat hij Willard kent. Wanneer er andere kindjes komen kijken (en vertroetelen, knuffelen enz.) dan loopt Snowy direct naar Willard. Dat is voor hem ook een stimulans om lekker met Snowy te blijven spelen.

Snowy heeft aan het begin van deze week voor het eerst wat Rodivlees gekregen. Ik was voorbereid op een flinke braspartij. Nou dat viel heel erg mee: ik had een beetje aan mijn vinger gedaan en de rest op een schaaltje.Hij had dat in een poep en zucht op. Nu krijgt hij dat drie keer per dag. We laten hem ook wennen aan het drinken van water. Daar begrijpt hij niks van: hij stopt zijn neus in het schaaltje maar proest het dan uit en rent hard weg. Gaandeweg de week zijn we daar nog niet echt in gevorderd.

Al met al hebben we weer twee weken achter de rug waar we van kunnen zeggen dat alles rustig en normaal verloopt. Dat maakt dat we vrij ontspannen en zorgeloos de tijd hebben om van Snowy te genieten. En dat doen we dan ook zoveel mogelijk!

2 april tot 11 april (vijfde week).
Snowy geniet van het leven dat is duidelijk. In huis hebben we nu alle deuren open, zodat "meneer" door het hele huis rond raced. Een komisch gezicht. Zo’n klein puppy dat al denkt en doet of hij volwassen is. Dat zegt natuurlijk wel iets over zijn karakter. Onverschrokken is hij en doet bij alle eerste keren, zoals brokjes of vlees eten, of hij dat al vaker heeft gedaan.
Buiten vindt hij het heerlijk en ruikt aan alle plantjes en bloemetjes en "proeft" er soms eentje.

Geknuffeld worden vindt hij gezellig, maar het moet niet te lang duren. Hij heeft nog zoveel te doen als hij wakker is.
Als hij moe is gaat hij vanzelf naar zijn werpkist. Daar hebben we al een kleine bench ingezet, zodat hij daaraan kan wennen. Hij eet erin en slaapt er ook al af en toe in. Liggend op zijn knuffels kan hij dan heerlijk liggen dromen.

Zijn nieuwe baasje komt ook af en toe naar hem kijken en eigenlijk zijn wij allemaal daar een beetje jaloers op. Waarom? Nou, het is een heerlijk kereltje welke je helemaal zelf kan kneden. Je kent zijn kleine karaktertje al en weet hoe je daar mee om moet gaan. En omdat hij helemaal alleen is kun je alle aandacht aan hem geven.

Soms moet je je inhouden met hem steeds maar te knuffelen. Kijk, hij weet dat hij knap is en maakt daar ook mooi misbruikt van.
Soms knort hij wat en zegt daarmee dat hij erg stoer is en alles zelf wel kan doen. Twee traptreden nemen kan hij zelf wel. Daar hoeft hij geen hulp bij hoor!!

Deze week gaan we weer een aantal dingen ondernemen met Snowy. Een autoritje staat o.a. op het programma.

Als je het dagboek goed gevolgd hebt denk je misschien: Hé, toch twee puppies? Tot en met 18 maart spraken we over Buffel(tje) en vanaf 18 maart over Snowy! Maar nee, het is hetzelfde hondje. We weten inmiddels dat het toekomstige baasje van Buffel hem Snowy gaat noemen en we dus begonnen hem al aan zijn nieuwe naam te wennen.
Op de stamboom gaat hij Barátságos Bolyhos Egyermek heten. Egyermek betekend enig kind in het hongaars.
Dat is wel een voordeel van één pup; ze zijn veel makkelijker uit elkaar te houden.

Op het luistergedrag heeft de naamswijziging overigens geen invloed. Hoe we hem ook aanspreken. Hij gaat toch zijn eigen gang. Die wordt steeds meer onnavolgbaar. Als je achterom kijkt, omdat je vermoedt dat hij achter je loopt, val je bijna over hem heen, omdat hij inmiddels naar voren is gesneld. Of bij het openen van een deur, dan vraag je je wel eens af: "was hij hier al of is hij zo snel?" we gaan er dan maar van uit dat hij dan zo rap is geweest, omdat hij er domweg niet geweest had kunnen zijn.

We hebben ontdekt dat Snowy voeten zeer interessant vindt: om achteraan te rennen, zoals hierboven beschreven. kluif (pijnlijk bij blote voeten)!
kussen om op te slapen (vertederend!, of zou het de geur zijn?)

Met het dagelijks wegen zijn we inmiddels gestopt. Snowy vond het niet leuk op die wiebelige weegschaal en bleef geen moment meer stil zitten. Dus vanaf nu, twee keer per week op de confronterende personenweegschaal. Eerst met Snowy en dan zonder. Je begrijpt wel dat je hem dan liever een groter gewicht toedicht, dan de uitkomst van het verschil tussen de eerste en tweede weging laat zien. Dat neemt niet weg dat hij inmiddels 5,3 kg weegt.

Met het mooie weer van de laatste tijd is Snowy ook al een paar keer buiten geweest bij ons achter in de tuin. In deze grote buitenwereld verwacht je wel enige terughoudendheid. Niets is minder waar. Net als in de kamer is het heerlijk rennen en ravotten. En passant wordt er dan ook nog een viool geplukt. Door het ontbreken van een aanbidster, laat hij deze ook maar weer meteen vallen.
Het is ook fantastisch, om achter Esisz en Fiera aan te hollen en te spelen. Vooral over ze heen kruipen als ze op het gazon liggen en eindigen met een dubbele koprol als hij hoogste punt heeft bereikt is een favoriete bezigheid.
We hebben ons wel enigszins bezorgd gemaakt over het ontbreken van nestgenootjes, met name ten aanzien van het socialiseren. We zijn er inmiddels wel van overtuigd dat Esisz en Fiera in ieder geval een belangrijke rol vervullen hierbij. Snowy wordt regelmatig gecorrigeerd en Fiera laat goed merken, dat zij de baas is over de speeltjes. Een echt "hondse" opvoeding dus.

Inmiddels is Snowy al twee keer (2 x 10 minuten) met de auto mee geweest. Beide keren deed hij dit met gemengde gevoelens. De onverstoorbare houding die wij doorgaans meemaken bij het ontdekken van nieuwe dingen, liet hij nu toch even voor wat het was.
Eenmaal uit de auto, pakt hij zijn stoere gedrag meteen weer op. De ene keer hebben wij onze zoon Willard van de voetbaltraining opgehaald. We waren wat eerder gegaan om Snowy weer wat van de buitenwereld te laten ontdekken. Al die roepende jongens en rondvliegende ballen zijn toch een aantrekkelijk schouwspel. En een keer in het middelpunt van de belangstelling staan, als de voetbaljeugd het terrein verlaat is ook wel eens leuk.

Als we Snowy meenamen ging hij al mee aan een riempje. Het bandje om de nek was wel even wennen, maar met de juiste aansporingen ging het meelopen al boven verwachting goed.

12 t/m 24 april (zesde en zevende week)
Snowy doet het heerlijk. Het is een levendige pup welke vrolijk door het leven gaat. Hij kan heel goed zich alleen vermaken. Maar er wordt ook veel met hem gedaan. Naar de kapper met het baasje vond hij in eerste instantie maar wat raar. Maar toen teckel Lowieke tevoorschijn kwam was het ijs gebroken. Heerlijk hebben ze samen geravot. Lowieke die wat ouder is was duidelijk de baas.
Ook andere honden vindt hij niet erg. Even kijkt hij de kat uit de boom, maar daarna is de interesse gewekt.

Omdat je met één pup veel meer kunt doen wordt er al een beetje getraind met hem. We gebruiken de clicker-methode. Het is een zeer allert hondje dus dat werkt heel goed. En eten is ook zijn hobby, dus het belonen is een makkie. Met de clicker-methode beloon je alleen het goede gedrag. Het negatieve gedrag negeer je. Deze methode is een zeer geduldige methode, maar je hond blijft vrolijker. Zeg nou zelf: het is toch leuker om een schouderklopje te krijgen dan een uitbrander!!

Ook is Snowy in de handen geweest van de tatoeëerder. In België worden de puppy’s nog steeds getatoeëerd. Zij krijgen in het rechter oor een lettercode. Ik hoop dat er in België toch gauw wordt gechipt, want hoewel het door een zeer goede tatoeëerder gebeurd, vind ik het toch iets prettiger. Maar ook is de chip beter af te lezen dan de tatoeage.

Wat ook geweldig is dat Snowy al mooi in een bench slaapt ’s nachts. En mensen maar zeggen dat dit problemen geeft. Als je weet wat je doet hoeft het geen drama te worden en geeft een bench veel voordelen. Zeker voor een jonge hond. Als eerste is het een plaats om de pup rust te geven. Een eigen plekje waar hij met rust gelaten wordt is noodzaak. Zeker als er een pup in een gezin met kleine kinderen geplaatst wordt. Het is dan ook duidelijk voor iedereen dat als hij in de bench ligt men hem met rust moet laten. Verder leert hij niet dingen kapot te maken als je even geen toezicht kunt houden.

Zelf hebben wij de benches nog steeds staan, weliswaar met het deurtje open, maar de grote honden liggen er allemaal nog graag in. Als wij met de jonge honden naar een vakantiehuisje gaan is het ook een uitkomst. Je kunt rustig even uit eten of zwemmen gaan. Het huisje wordt in ieder geval niet afgebroken tijdens de afwezigheid. Voor Snowy hebben we ook een kleine bench voor in de auto.

Esisz en Fiera gaan ook heel goed met Snowy om. Voor Fiera is het een maatje geworden waarmee zij kan spelen en ravotten. Zij zal hem het ergst missen als hij weg is. Het is geweldig om te zien hoe de hondentaal is tussen die twee. Fiera gaat meestal liggen en speelt dan laag met hem. Snowy duikt over haar heen en springt voor haar op en neer als ze samen een sok te pakken hebben. Maar uiteindelijke laat Fiera altijd merken dat het háár speeltjes zijn door hem een flinke correctie te geven. Schade heeft hij daar nog nooit van ondervonden.

Snowy houdt er ook van om in waterbakken te plensen en te spetteren. En alles wat op de grond te vinden is zoals steentjes wil hij opeten. Kortom zijn nieuwe bazin krijgt de handen vol met dit baasje, maar ook zal het zeker een heerlijk iets zijn om zo’n puppy in huis te hebben. Het wordt geen saaie boel, dat weet ik zeker.

Dagboek 25 tot en met 6 mei (achtste en negende week)

Van de zesde tot en met de 12 week noemen we bij de pup de inprentingsperiode. In deze periode moet je met een pup veel ondernemen, zodat hij met een goede basis weggaat naar de nieuwe baas. Wat hij in deze periode meemaakt is een blauwdruk voor zijn verdere leven. Dit is belangrijk om er een stabiele en sociale hond van te maken. Met Snowy is heel veel ondernomen (zie foto’s). Hij heeft natuurlijk mensen en kinderen ontmoet, maar ook een zwaan, een paard, andere honden, een kat. Ook heeft hij kennis gemaakt met een treinstation en dus treinen.
Er is hem geleerd aan het riempje lopen. ’s Nachts slaapt hij in een bench, zonder gemekker. Er zijn met hem bezoekjes afgelegd, waardoor hij een ritje in de auto moest maken.

Snowy onderging dit allemaal met veel kuvaszkarakter in zich. Soms werd hij er niet warm of koud van. Andere keren keurde hij datgene geen blik waardig en ging wat anders doen. Ook omarmt hij het hele leven met veel blijheid in zich. Het is een opgewekt mannetje en houdt van de mensen om hem heen. Altijd ziet hij wel iets om opaf te gaan. Ook kan hij heel goed alleen spelen.

Kortom er is getracht om hem met veel zorg af te leveren aan zijn nieuwe baas. Zaterdag 7 mei is de dag dat we hem af moeten staan. Dat zal niet meevallen. Zeker omdat het maar één pup is. Maar tegelijkertijd weet je dat je iemand heel erg blij maakt, omdat zij er een maatje bij krijgen.

7 mei: Het afscheid en erna.
In de week voor 7 mei houd je al steeds in gedachten, dat het moment van afscheid er aan zit te komen. Daar heb je dan gemengde gevoelens bij. Enerzijds van: "Hè hè, eindelijk weer eens tijd voor andere dingen, waar je in al die tijd niet meer aan toegekomen bent". Anderzijds realiseer je je ook dat het ineens weer heel stil zal zijn en dat laat je ook niet helemaal onberoerd.
Als we terugkijken dan is het een heel leerzame periode voor ons geweest. Het is opmerkzaam hoe snel zo’n pup zich ontwikkeld. Van een weerloos hondje net na de geboorte tot een bijna zelfstandige stoere brok als hij negen weken ouder is. Ook het waarnemen van de natuurlijke instincten van moederhond en de daarmee gepaard gevolgen voor het roedelgedrag, is bijzonder om mee te maken.

En dan is het 7 mei. Om klokslag 10 uur op de afgesproken tijd, staat het nieuwe baasje (in dit geval bazinnetje) voor de deur, om zich over haar nieuwe telg te ontfermen. Tijdens een kopje koffie wordt uitvoerig de "gebruiksaanwijzing" doorgenomen. Dan nog even een korte wandeling. Nog snel een foto! In de bench in de auto en vervolgens het vertrek. Wel even slikken... Voor Snowy is het nieuwe grote avontuur begonnen.

Het nieuwe bazinnetje heeft haar handen vol met Snowy en laat dat ons ook steeds op een leuke manier weten. Er worden ook veel foto’s doorgestuurd waarop we zien hoe Snowy het doet met zijn huisgenoten de katten Missy en Tiger.
Ook heeft hij al kennis gemaakt met zijn dierenarts waar hij een chip kreeg ingeplant. Dit bezoekje heeft hij goed ondergaan. En bovenal was hij goedgekeurd nadat hij helemaal weer onderzocht was.
Snowy’s bazin heeft een aantal nachten beneden geslapen. Dit omdat Snowy in zijn bench beneden lag. Dit hele gebeuren is zeer goed verlopen. Mede door de goede voorbereiding bij Josy en Gertjan waar hij geboren is.

Tegen Josy, Gertjan en Willard willen wij zeggen: ontzettend bedankt dat jullie dit alles op jullie genomen hebben. Beter hadden wij het niet kunnen doen.

Het doet je goed om te ervaren hoe gelukkig zijn nieuwe baasje is. Er is al heel wat heen en weer ge-e-mailed. Snowy heeft het getroffen met zijn nieuwe baasje.